cuiere  /-iè-/  cu|ie|re  [CO, TS]

  1. s.f. agr. (var.) viôt cumiere :  il dì prima a vevin rumadis li cuieris e po grapât dôs voltis chês dôs mitâts in mies di chês dôs filis di morârs (Ovidio Colussi, Il pilustrât)