canoniche  /-ò-/  ca|no|ni|che  [AF]

  1. s.f. cjase dulà che al è a stâ il plevan e in câs altris predisUne dì il plevan al tornà in canoniche e nol cjatà il capelan (Antoni Beline, Pre Pitin); vecjos predis nassûts in fameis puaris, cressûts in seminaris puars, vivûts in canonichis puaris e muarts cu lis toniis sbregadis (Riedo Pup, I furlans e i predis)