bisetemanâl bi|se|te|ma|nâl [BF]
- adi. che al sucêt o che al ven fûr o che si fâs dôs voltis par setemane: al à vût cussì tant sucès che cumò al cjaparà une sô colocazion fisse tal palinsest, a scjadince bisetemanâl (Oscar Puntel, «Vuê o sin cun…»: a torseon cun Tele Alto Bût)