bestiam  /-àm/  bes|ti|am  [CO]

  1. s.m. (var.) viôt besteam [i langobarts] àn piât sù i lôr bagais, e si son inviâts di chestis bandis in corpore, umign, feminis, fruts, bestiam.... fin il re (Giuseppe Dondo, Le curiositât sacomade)