benzà  ben|zà  [AF]

  1. av. viôt bielzâ benzà une altre volte al jere colât di une scjale par vie di un inzirli (Lucio Perès, Gno barbe Sisto); tu âs benzà une etât che al sarès ben che tu pensassis di maridâti (Pieri Somede dai Marcs, Ursule)