benemerence  /-rèn-/  be|ne|me|ren|ce  [CO]

  1. s.f. merit ricognossût di un grup, di une comunitât o di une istituzionchei dal Comun i consegnarin une medaie pes sôs benemerencis di vuardian, co al le in pension (Lucio Perès, Vigji il vuardian); int cence cjâf e cence creance che e crôt di fâ une bulade a ridiur in ghigne [a chei des minorancis], e di cuistâsi une benemerence patriotiche a cjoliju vie o a fâur prepotencis (Josef Marchet, Minorancis)
    1. ricognossiment uficiâl di chel merit