bateri  /-é-/  ba|te|ri  [CO, TS]

  1. s.m. biol. organisim unicelulâr de classe dai schizomicets, responsabii di azions patogjenis, decompositivis, metabolichis e v.i.lis moleculis dopradis di sostrât a jerin degradadis cuntune miôr eficience dai bateris aerobis (Angelo Vianello, La evoluzion su la tiere. Une storie di competizion e cooperazion); i bateris a stimolin il sisteme imunitari des vacjis, prevignint - par esempli - la mastite (Stefania Garlatti Costa, I cjamps di blave? Un desert ecologjic)