artiliarie /-rì-/ ar|ti|lia|ri|e [CO]
- s.f. ancje tal pl., complès des armis di fûc pesantis: al durave ancjemò il bombardament des artiliariis e cussì a àn scugnût fermâsi la gnot a Tamau (Pieri Menis, Funerâl a Pâl Piçul)
- s.f. cuarp de armade specializât intal doprâ chês armis: cuatri bataions di fantarie formâts, in part, di Furlans, di Lombarts e di Venits e une sezion di artiliarie cun sîs canons (Josef Marchet, Cuintristorie dal Friûl fin sot la Italie)
- s.f. tecniche par doprâ chês armis: Cavedalis, che di artiliarie, parepets e baricadis al si intindeve, nol si lassà meti i pîts sul cjâf e al refudâ di fâ cambiaments (Giovanni Pillinini, Zuan Batiste Cavedalis - Une vite esemplâr)