arcabûs ar|ca|bûs [CO]
- s.m. arm. arme di fûc individuâl antighe, cun cjane lungje, che si cjariave de bocje di fûc: el Partistagn al jere un fregul masse scjaldinôs di sanc pa la cuâl ti cor a cjapâ sù l'arcabûs par finîle (Arturo Feruglio, El cercandul); che a mandin lis Vilis ducj i umign che a son bogn di doprâ macis e pichis, lancis e ronceons, labardis e arcabûs (Alviero Negro, Strumîrs e Çambarlans)