anghîr  an|ghîr  [BF]

  1. s.m. aste che e finìs cuntune spice e cuntun rimpin, par indreçâ çatis o par menâ jù taiis su la agheun trop di oms di ducj i paîs ator a tornin sù, alì dal stali armâts di manaries, di forcjes, di spirons e anghîrs (Pietro Cella, Il Salvan da Marue)
    Var. langhîr , anglîr