ame  a|me  [BF]

  1. s.f. persut fat cu la spale dal purcitintant che al tegni in pront vuardi e fasûi, / une ame di purcit e del polam; / daûr, pan e salam, / e in fin un bon cafè (Pieri Çorut, Il capelan di Manzignel)
  2. s.f. spale di bestietu sês come un cjaval deventât bols / che al trote e al sacode lis amis (Meni Del Bianco, Dal an vecjo al an gnûf)
Proverbis:
  • chê che no ame lis rosis, e je une cjase di butâ jù