afietôs  a|fie|tôs  [CO]

  1. adi. che al è plen di afiet, che al mostre afiet, bogns sintiments[Perin] si fâs dongje serio e afietôs (Anute Fabris, A passe la scalmane); La none la tignive dongje, tal so cjalâ afietôs (Maria Forte, Sul cjar di Pauli Gurin)
    Var. afetuôs